suppositoire

Nederlands

1. medicijn dat anaal wordt ingenomen

Uitspraak

• Geluid:  suppositoire    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌsypoziˈtwar / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• sup·po·si·toi·re

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans suppositoire

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	suppositoire	suppositoires
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de suppositoire m

1. (medisch) medicijn dat anaal wordt ingenomen

   • Als clubarts bij Club Brugge, tussen 1972 en 1987, had ik een speler – zijn naam noem ik nooit – die het veld niet betrad zonder een suppositoire Indocid. Een zetpil, jawel. 

Synoniemen

• zetpil

Gangbaarheid

• Het woord suppositoire staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "suppositoire" herkend door:

47 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Frans

Woordafbreking

• IPA: /sy.po.zi.twaʁ/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
suppositoire	le suppositoire	suppositoires	les suppositoires

Zelfstandig naamwoord

suppositoire m

1. (medisch) zetpil