struix
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van struere (opstapelen, ophopen).
Zelfstandig naamwoord
struīx v
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | struīx | struīcēs |
| genitief | struīcis | struīcum |
| datief | struīcī | struīcibus |
| accusatief | struīcem | struīcēs |
| vocatief | struīx | struīcēs |
| ablatief | struīce | struīcibus |