stro

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stro    (hulp, bestand)
• IPA: /stro/

Woordafbreking

• stro

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gedorst koren’ voor het eerst aangetroffen in 901
• <Middelnederlands stro <Oudnederlands strō <Germaans *strawa

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stro	-
verkleinwoord	strootje	strootjes

Zelfstandig naamwoord

stro o

1. (plantkunde) (landbouw) droge bloeistengels van graangewassen

   ▸ Iedere avond sloop hij stilletjes naar de stal, rolde zich in een paardedeken en sliep lekker in het stro.

Anagrammen

• rost, rots, tros, tors

Hyponiemen

   

bedstro bonenstro dekstro hakstro halmstro haverstro kalkbedstro pakstro reeuwstro schaafstro tarwestro walstro

Afgeleide begrippen

   

strobakkie strobed strobedekking strobloem stroblond stroboard strobos strobreed strodak strodekken strogeel strohalm strohoed strohuis strohuls strohut strokarton strokleur stroman stromat stromatras stromijt stropapier stropoot stropop stroriet stroschub strovuur stroweduwe strowis strozak strozolder

Vertalingen

    1. droge bloeistengels van graangewassen   

Duits: Stroh (de) o Engels: straw (en) Frans: paille (fr)

Italiaans: paglia (it) v Papiamento: kabana Spaans: paja (es) v Tsjechisch: sláma (cs) v

Gangbaarheid

• Het woord stro staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'stro' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

stro o

1. stro

Schrijfwijzen

• Ook strou en strouw ontstaan uit de buigingsvormen.