streber

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  streber    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stre·ber

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘eerzuchtige’ voor het eerst aangetroffen in 1912
• Afgeleid van het Duitse woord Streber ("carrièrejager"), afgeleid van het werkwoord streven.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	streber	strebers
verkleinwoord	strebertje	strebertjes

Zelfstandig naamwoord

streber m

1. iemand die gefocust is op een goed geachte prestatie

   • Wat is hij toch een strebertje... Hij zit altijd met zijn neus in de boeken. 

Synoniemen

• eerzuchtige

Vertalingen

    1. iemand die gefocust is op een goed geachte prestatie   

Engels: achiever (en)

Gangbaarheid

• Het woord streber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "streber" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.