stoeate

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈst^ʊeɐtɐ/ (Etsbergs)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
stoeate	steet, stoot	gestoeate
klasse 7	volledig

Werkwoord

stoeate

1. stoten
2. wegwerpen, weggooien

   «Dae doemspieker is geslete, stoeat 'm meh.»

   Die punaise is kapot, gooi hem maar weg.