stipuleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stipuleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• sti·pu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedingen’ voor het eerst aangetroffen in 1498
• afgeleid van het Franse stipuler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stipuleren	stipuleerde	gestipuleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

stipuleren

1. overgankelijk als voorwaarde, voorbehoud, beperking of uitbreiding vastleggen (in een contract)

Verwante begrippen

• bedingen, conditioneren

Afgeleide begrippen

• stipulatie

Vertalingen

    1.   

Engels: set conditions (en), stipulate (en) Frans: stipuler (fr)

Spaans: estipular (es)

Gangbaarheid

• Het woord stipuleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stipuleren" herkend door:

61 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.