stedenbouwkunde

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ste·den·bouw·kun·de
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord stedenbouwkunde -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de stedenbouwkundev

  1. (planologie), (techniek) het vakgebied dat onderzoek doet naar wenselijke en mogelijke ontwikkelingen voor bestaande en nieuw in te richten gebieden inc. de openbare ruimte, als onderdeel van de bouwkunde
    • De stedenbouwkunde heeft zich, als generalistische discipline, vanuit de civiele techniek en de architectuur ontwikkeld tot een vakgebied met uiteenlopende rollen in het brede veld van de ruimtelijke ordening.[1] 
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid

Verwijzingen