staon

Uit WikiWoordenboek

Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /stɔːn/ (Etsbergs)
Woordafbreking
  • staon
Woordherkomst en -opbouw
  • Van Protogermaans *sta-n-d-anan, van Proto-Indo-Germaans *steh₂-.
stamtijd
infinitief verleden
tijd
voltooid
deelwoord
staon
sting, stood, stóng
gestange
klasse 8 volledig

Werkwoord

staon

  1. (Hooglimburgs) staan
    «Ich staon noe bie g'r brögk.»
    Ik sta nu bij de brug.
  2. (Hooglimburgs) stilstaan, niet met de tijd meegaan
    «Baer druueg nag ömmer wiej böks, hae steit euverdudelikerwies!»
    Baer draagt nog steeds wijde broeken, hij gaat duidelijk niet met de tijd mee.
  3. (Hooglimburgs) status genieten
Afgeleide begrippen