spraakzaamheid

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • spraak·zaam·heid
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord spraakzaamheid
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de spraakzaamheidv

  1. geneigdheid om veel te praten
     Zijn spraakzaamheid was plotseling verdwenen en had plaatsgemaakt voor een naïef en stil gevoel van bewondering.[2]
     Boer Herman bleek helemaal niet zo bleu, althans wat spraakzaamheid betreft. „Weinig mensen in mijn omgeving zullen zeggen dat ik een stille ben”, zegt hij. „Ik ben blij dat mijn vriendinnen hebben doorgezet, dat ik geschreven heb, want het klikte meteen. We hadden veel raakvlakken”, vertelt Fleur.[3]
Synoniemen
Antoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid


Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. “Oorlog en Vrede” (1869), G.A. van Oorschot op Wikipedia, ISBN 9789028251151
  3. Bronlink geraadpleegd op 16 januari 2022 Weblink bron “'Trouwen en kinderen, dat gaat ooit gebeuren'” (30-12-2017), Tubantia