splitsen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van splitsen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		splitsen			te splitsen
	toekomend		zullen splitsen			te zullen splitsen
voltooid	tegenwoordig		hebben gesplitst			te hebben gesplitst
	toekomend		gesplitst zullen hebben			gesplitst te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	splitsend		gesplitst			ev. splits	mv. verouderd splitst	splitse
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	splits	splitst	splitst	splitst	splitst	splitsen	splitsen	splitsen
verleden (o.v.t.)	splitste	splitste	splitste	splitste	splitste	splitsten	splitsten	splitsten
toekomend (o.t.t.t.)	zal splitsen	zult/zal splitsen	zult/zal splitsen	zult splitsen	zal splitsen	zullen splitsen	zullen splitsen	zullen splitsen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou splitsen	zou splitsen	zou(dt) splitsen	zoudt splitsen	zou splitsen	zouden splitsen	zouden splitsen	zouden splitsen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesplitst	hebt gesplitst	hebt/heeft gesplitst	hebt gesplitst	heeft gesplitst	hebben gesplitst	hebben gesplitst	hebben gesplitst
verleden (v.v.t.)	had gesplitst	had gesplitst	had gesplitst	hadt gesplitst	had gesplitst	hadden gesplitst	hadden gesplitst	hadden gesplitst
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesplitst hebben	zal/zult gesplitst hebben	zult/zal gesplitst hebben	zult gesplitst hebben	zal gesplitst hebben	zullen gesplitst hebben	zullen gesplitst hebben	zullen gesplitst hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesplitst hebben	zou gesplitst hebben	zou/zoudt gesplitst hebben	zoudt gesplitst hebben	zou gesplitst hebben	zouden gesplitst hebben	zouden gesplitst hebben	zouden gesplitst hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gesplitst worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gesplitst				er is gesplitst
verleden	er werd gesplitst				er was gesplitst
toekomend	er zal gesplitst worden				er zal gesplitst zijn
voorwaardelijk	er zou gesplitst worden				er zou gesplitst zijn
lijdende vorm gesplitst worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		gesplitst worden			gesplitst te worden
	toekomend		gesplitst zullen worden			gesplitst te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		gesplitst zijn			gesplitst te zijn
	toekomend		gesplitst zullen zijn			gesplitst te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word gesplitst	wordt gesplitst	wordt gesplitst	wordt gesplitst	wordt gesplitst	worden gesplitst	worden gesplitst	worden gesplitst
verleden (o.v.t.)	werd gesplitst	werd gesplitst	werd gesplitst	werdt gesplitst	werd gesplitst	werden gesplitst	werden gesplitst	werden gesplitst
toekomend (o.t.t.t.)	zal gesplitst worden	zult gesplitst worden	zult gesplitst worden	zult gesplitst worden	zal gesplitst worden	zullen gesplitst worden	zullen gesplitst worden	zullen gesplitst worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou gesplitst worden	zou gesplitst worden	zou/zoudt gesplitst worden	zoudt gesplitst worden	zou gesplitst worden	zouden gesplitst worden	zouden gesplitst worden	zouden gesplitst worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben gesplitst	bent gesplitst	bent/is gesplitst	zijt gesplitst	is gesplitst	zijn gesplitst	zijn gesplitst	zijn gesplitst
verleden (v.v.t.)	was gesplitst	was gesplitst	was gesplitst	waart gesplitst	was gesplitst	waren gesplitst	waren gesplitst	waren gesplitst
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesplitst zijn	zult gesplitst zijn	zult gesplitst zijn	zult gesplitst zijn	zal gesplitst zijn	zullen gesplitst zijn	zullen gesplitst zijn	zullen gesplitst zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesplitst zijn	zou gesplitst zijn	zou/zoudt gesplitst zijn	zoudt gesplitst zijn	zou gesplitst zijn	zouden gesplitst zijn	zouden gesplitst zijn	zouden gesplitst zijn

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich splitsen
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	splits me	wij, we	splitsen ons	ik	splitste me	wij, we	splitsten ons	ik	zal me splitsen	wij, we	zullen ons splitsen
2	jij, je	splitst je	jullie	splitsen je	jij, je	splitste je	jullie	splitsten je	jij, je	zal, zult je splitsen	jullie	zullen je splitsen
	u	splitst zich/u	u	splitst zich/u	u	splitste zich/u	u	splitste zich/u	u	zult zich/u splitsen	u	zult zich/u splitsen
	gij, ge	splitst u	gij, ge, gijlieden	splitst u	gij, ge	splitste u	gij, ge, gijlieden	splitste u	gij, ge	zult u splitsen	gij, ge gijlieden	zult u splitsen
3	hij, zij, het	splitst zich	zij, ze	splitsen zich	hij, zij, het	splitste zich	zij, ze	splitsten zich	hij, zij, het	zal zich splitsen	zij, ze	zullen zich splitsen
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich splitsend				zich gesplitst hebben			splits u/je , splitst je			splitse zich