spellingswijze

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • spel·lings·wij·ze
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord spellingswijze spellingswijzen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de spellingswijzev / m

  1. de manier waarop een woord geschreven wordt
     Voor de spelling van y, in het oorspronkelijke voorkomende, heb ik, duidelijkheidshalve voor ons Hollanders, en in navolging der spellingswijze in vele andere Platduitsche schriften, i of ie genomen, gelijk ik ditzelfde bij eene vroegere gelegenheid ook gedaan heb.[1]
     Cranendonck is sinds de gemeentelijke herindeling van 1997 ook de naam geworden van de fusiegemeente, met een wat gekunsteld aandoende archaïsche spellingswijze.[2]
Synoniemen

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Bronlink Weblink bron
    Barthold H. Lulofs
    “Reistogtje met de stoomboot naar Hamburg in den zamer van 1826: in een gemeenzamen briefstijl beschreven, en met onderscheidene letterkundige aanmerkingen en andere soorten van inlasschingen doorvlochten: Met platen, Volume 1” (1827), Oomkens, p. 410
  2. Bronlink Weblink bron “Taal en tongval” (2009), Willem Pee, p. 76