sorcier
Van Laat-Latijn *sortiarus 'waarzegger', een afleiding van Klassiek Latijn sors, genitief sortis 'lot, lotsbestemming' [1]
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| sorcier | le sorcier | sorciers | les sorciers |
sorcier m
- (mythologie) (magie) tovenaar
- sorcière (vrouw)
- ↑ sorcier (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr .
