solitair

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  solitair    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• so·li·tair

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘eenzaam’ voor het eerst aangetroffen in 1650
• afgeleid van het Franse solitaire met het achtervoegsel -air

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	solitair	solitairen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

solitair m

1. eenling
2. (biologie) alleen levend dier van een diersoort die in principe in kolonies leven

Verwante begrippen

• kluizenaar

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	solitair	solitairder	solitairst
verbogen	solitaire	solitairdere	solitairste
partitief	solitairs	solitairders	-

Bijvoeglijk naamwoord

solitair

1. alleen levend

Afgeleide begrippen

• solitairspel, solitarisme

Verwante begrippen

• eenzaam

Vertalingen

    1.   

Engels: solitary (en) Frans: solitaire (fr)

Spaans: solitario (es)

Gangbaarheid

• Het woord solitair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'solitair' herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.