smuilen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- smui·len
Woordherkomst en -opbouw
- Van Middelnederlands smuylen. Verwant met Nederduits smilen, Middelhoogduits smielen, Engels smile. In de betekenis "glimlachen" voor het eerst aangetroffen in 1599.[1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| smuilen |
smuilde |
gesmuild |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
smuilen
- inergatief (verouderd) smullend eten[2]
- inergatief (verouderd) glimlachen [3]
- ▸ De mulder smuilde om het simpel paar,
En dacht, dat moet een listigheid beduien.
Ze denken dat geen man hen in kan luien.[4]
- ▸ De mulder smuilde om het simpel paar,
Opmerkingen
- meesmuilen is hier niet aan verwant. [5]
Gangbaarheid
- Het woord smuilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ smuilen op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Weblink bron Verschueren, J. Brounts, L.“Modern woordenboek en populair-wetenschappelijke encyclopædie” (1936) - ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron Winkler, JohanDe vertelling van den meier; Geoffrey Chaucer (1940), De Arbeiderspers
in: Oogst der tijden
- ↑ smuilen op website: Etymologiebank.nl
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Zwak werkwoord (-d) in het Nederlands
- Werkwoord in het Nederlands
- Niet-samengesteld werkwoord in het Nederlands
- Inergatief werkwoord in het Nederlands
- Verouderd in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal