sjètte

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ʃɪtɐ/ (Etsbergs)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
sjètte	sjètdje	gesjètdj
zwak	volledig

Werkwoord

sjètte

1. (verouderd) mythologische volksverhalen doorgeven van generatie op generatie

   «Ich weit nag good beveurem Krieg, den zaatje tö sjètte.»

   Ik het het nog heel goed toen we voor de oorlog nog mythologisch volksverhalen doorgaven aan de jongere generatie.

2. chatten