sedel
Uiterlijk
- IPA: /seːdɛl/
- Ontleend aan het Middelnederduitse sedele, van het middeleeuws-Latijnse cedula (klassiek Latijn: schedula) [1]
sedels | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | sedel | sedeln | sedlar | sedlarna |
genitief | sedels | sedelns | sedlars | sedlarnas |
sedel, g
- ↑ Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1922).