schudde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schudde    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxʏdə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• schud·de

Woordherkomst en -opbouw

• ww:  schud ww  met de uitgang -de
• zn: via  schudvork zn  of direct van  schudden ww 

Werkwoord

vervoeging van
schudden

schudde

1. enkelvoud verleden tijd van schudden
   

   • Ik schudde. 
     
   • Jij schudde. 
     
   • Hij, zij, het schudde. 

   ▸ Ik schudde mijn hoofd en liet mijn lege handen zien.

2. aanvoegende wijs van schudden.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schudde	schudden
verkleinwoord

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

de schudde m

1. (verouderd) constructie om mensen door ophanging te doden
2. (verouderd) iemand die in zijn levensonderhoud voorziet door anderen geld afhandig te maken

Synoniemen

• [1] galg
• [2] schud (uitspraakvariant)
• [2] schavuit, landloper

Gangbaarheid

• Het woord schudde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schudde" herkend door:

83 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.