scheidsrechtersfluitje

Nederlands

1. Een scheidsrechtersfluitje aan een koord waarmee je het om de hals mee kan dragen.

Uitspraak

• Geluid:  scheidsrechtersfluitje    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxɛitsrɛxtərsˌflœycə / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• scheids·rech·ters·fluit·je

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  scheidsrechter zn  en  fluitje zn  met het invoegsel -s- 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	-	-
verkleinwoord	scheidsrechtersfluitje	scheidsrechtersfluitjes

Zelfstandig naamwoord

het scheidsrechtersfluitje o dim. tant.

1. (sport) klein instrument waarmee een arbiter signalen kan geven doordat het een schrille toon voortbrengt wanneer erop geblazen wordt
   Ook gebruikt als benaming voor vergelijkbare signaalfluitjes.

   ▸ Jonge duiven laat Gert Jan eerst een paar weken lang trainingsvluchten maken rond het huis. „Met etenstijd fluit ik ze naar binnen.” Hij haalt een scheidsrechtersfluitje tevoorschijn. „Van jongs af aan weten ze dat dit eten betekent: bij het fluitsignaal geef ik ze een pinda.”

   ▸ Ook de Nederlandse Antillen schenken aandacht aan het wereldkampioenschap voetballen. Op 4 mei verschenen drie zegels waarop voetbalkousen en -schoenen, de bal en het scheidsrechtersfluitje zijn afgebeeld.

Gangbaarheid

• Het woord 'scheidsrechtersfluitje' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.