samenklinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van samenklinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		samenklinken			samen te klinken
	toekomend		zullen samenklinken samen zullen klinken			te zullen samenklinken samen te zullen klinken
voltooid	tegenwoordig		hebben samengeklonken			te hebben samengeklonken
	toekomend		samengeklonken zullen hebben			samengeklonken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	samenklinkend		samengeklonken			ev. klink samen	mv. verouderd klinkt samen	klinke samen (bijzin) samenklinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klink samen	klinkt samen	klinkt samen	klinkt samen	klinkt samen	klinken samen	klinken samen	klinken samen
verleden (o.v.t.)	klonk samen	klonk samen	klonk samen	klonk samen	klonk samen	klonken samen	klonken samen	klonken samen
toekomend (o.t.t.t.)	zal samenklinken	zult/zal samenklinken	zult/zal samenklinken	zult samenklinken	zal samenklinken	zullen samenklinken	zullen samenklinken	zullen samenklinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou samenklinken	zou samenklinken	zou(dt) samenklinken	zoudt samenklinken	zou samenklinken	zouden samenklinken	zouden samenklinken	zouden samenklinken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	samenklink	samenklinkt	samenklinkt	samenklinkt	samenklinkt	samenklinken	samenklinken	samenklinken
verleden (o.v.t.)	samenklonk	samenklonk	samenklonk	samenklonk	samenklonk	samenklonken	samenklonken	samenklonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal samenklinken samen zal klinken	zult/zal samenklinken samen zult/zal klinken	zult/zal samenklinken samen zult/zal klinken	zult samenklinken samen zult klinken	zal samenklinken samen zal klinken	zullen samenklinken samen zullen klinken	zullen samenklinken samen zullen klinken	zullen samenklinken samen zullen klinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou samenklinken samen zou klinken	zou samenklinken samen zou klinken	zou(dt) samenklinken samen zou(dt) klinken	zoudt samenklinken samen zoudt klinken	zou samenklinken samen zou klinken	zouden samenklinken samen zouden klinken	zouden samenklinken samen zouden klinken	zouden samenklinken samen zouden klinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb samengeklonken	hebt samengeklonken	hebt/heeft samengeklonken	hebt samengeklonken	heeft samengeklonken	hebben samengeklonken	hebben samengeklonken	hebben samengeklonken
verleden (v.v.t.)	had samengeklonken	had samengeklonken	had samengeklonken	hadt samengeklonken	had samengeklonken	hadden samengeklonken	hadden samengeklonken	hadden samengeklonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal samengeklonken hebben	zal/zult samengeklonken hebben	zult/zal samengeklonken hebben	zult samengeklonken hebben	zal samengeklonken hebben	zullen samengeklonken hebben	zullen samengeklonken hebben	zullen samengeklonken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou samengeklonken hebben	zou samengeklonken hebben	zou/zoudt samengeklonken hebben	zoudt samengeklonken hebben	zou samengeklonken hebben	zouden samengeklonken hebben	zouden samengeklonken hebben	zouden samengeklonken hebben
onpersoonlijke lijdende vorm samengeklonken worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt samengeklonken				er is samengeklonken
verleden	er werd samengeklonken				er was samengeklonken
toekomend	er zal samengeklonken worden				er zal samengeklonken zijn
voorwaardelijk	er zou samengeklonken worden				er zou samengeklonken zijn
lijdende vorm samengeklonken worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		samengeklonken worden			samengeklonken te worden
	toekomend		samengeklonken zullen worden			samengeklonken te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		samengeklonken zijn			samengeklonken te zijn
	toekomend		samengeklonken zullen zijn			samengeklonken te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word samengeklonken	wordt samengeklonken	wordt samengeklonken	wordt samengeklonken	wordt samengeklonken	worden samengeklonken	worden samengeklonken	worden samengeklonken
verleden (o.v.t.)	werd samengeklonken	werd samengeklonken	werd samengeklonken	werdt samengeklonken	werd samengeklonken	werden samengeklonken	werden samengeklonken	werden samengeklonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal samengeklonken worden	zult samengeklonken worden	zult samengeklonken worden	zult samengeklonken worden	zal samengeklonken worden	zullen samengeklonken worden	zullen samengeklonken worden	zullen samengeklonken worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou samengeklonken worden	zou samengeklonken worden	zou/zoudt samengeklonken worden	zoudt samengeklonken worden	zou samengeklonken worden	zouden samengeklonken worden	zouden samengeklonken worden	zouden samengeklonken worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben samengeklonken	bent samengeklonken	bent/is samengeklonken	zijt samengeklonken	is samengeklonken	zijn samengeklonken	zijn samengeklonken	zijn samengeklonken
verleden (v.v.t.)	was samengeklonken	was samengeklonken	was samengeklonken	waart samengeklonken	was samengeklonken	waren samengeklonken	waren samengeklonken	waren samengeklonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal samengeklonken zijn	zult samengeklonken zijn	zult samengeklonken zijn	zult samengeklonken zijn	zal samengeklonken zijn	zullen samengeklonken zijn	zullen samengeklonken zijn	zullen samengeklonken zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou samengeklonken zijn	zou samengeklonken zijn	zou/zoudt samengeklonken zijn	zoudt samengeklonken zijn	zou samengeklonken zijn	zouden samengeklonken zijn	zouden samengeklonken zijn	zouden samengeklonken zijn