sacoma
Latijn
Woordafbreking
- sā·cō·ma
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Oudgrieks.
Zelfstandig naamwoord
sācōma o
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | sācōma | sācōmatēs |
| genitief | sācōmatis | sācōmatum |
| datief | sācōmatī | sācōmatibus |
| accusatief | sācōmatem | sācōmatēs |
| vocatief | sācōma | sācōmatēs |
| ablatief | sācōmate | sācōmatibus |