søkte

Noors

Woordafbreking

• søk·te

Naar frequentie	4816

Bijvoeglijk naamwoord

søkte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van søkt

søkte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van søkt

Werkwoord

søkte

1. verleden tijd van søke

Nynorsk

Woordafbreking

• søk·te

Bijvoeglijk naamwoord

søkte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van søkt

søkte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van søkt

Werkwoord

søkte

1. verleden tijd van søka

Werkwoord

søkte

1. verleden tijd van søke

Werkwoord

søkte

1. verleden tijd van søkja

Werkwoord

søkte

1. verleden tijd van søkje