ruste
Uiterlijk
- rus·te
ruste
- datief vrouwelijk van rust, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
| vervoeging van |
|---|
| rusten |
ruste
- aanvoegende wijs van rusten
- Hij ruste in vrede.
- Het woord ruste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruste" herkend door:
| 92 % | van de Nederlanders; |
| 60 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be