rugga

Noors

Woordafbreking

• rug·ga

Werkwoord

rugga

1. verleden tijd van rugge
2. voltooid deelwoord van rugge

Schrijfwijzen

• [1-2]: rugget

Zelfstandig naamwoord

rugga, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rugge

Schrijfwijzen

• ruggen, m

Nynorsk

Woordafbreking

• rug·ga

Werkwoord

rugga

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast rugge, zie aldaar

rugga

1. verleden tijd van rugga
2. voltooid deelwoord van rugga

rugga

1. gebiedende wijs van rugga

Schrijfwijzen

• rugg
• rugge

Werkwoord

rugga

1. verleden tijd van rugge
2. voltooid deelwoord van rugge

rugga

1. gebiedende wijs van rugge

Schrijfwijzen

• rugg
• rugge

Zelfstandig naamwoord

rugga, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rugge