ridicule

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ridicule    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ri·di·cu·le

Bijvoeglijk naamwoord

ridicule

1. verbogen vorm van de stellende trap van ridicuul

Engels

Uitspraak

• Geluid:  ridicule (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /'rɪ.dɪ.kjuːl/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse ridiculus.

enkelvoud	meervoud
ridicule	ridicules

Zelfstandig naamwoord

ridicule

1. bespotting

vervoeging
onbepaalde wijs	to  ridicule
he/she/it	ridicules
verleden tijd	ridiculed
voltooid deelwoord	ridiculed
onvoltooid deelwoord	ridiculing
gebiedende wijs	ridicule

Werkwoord

ridicule

1. bespotten