ridicule

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ridicule    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ri·di·cu·le

Bijvoeglijk naamwoord

ridicule

1. verbogen vorm van de stellende trap van ridicuul

Engels

enkelvoud	meervoud
ridicule	ridicules

Zelfstandig naamwoord

Uitspraak

• Geluid:  ridicule (VS)    (hulp, bestand)

vervoeging
onbepaalde wijs	to  ridicule
he/she/it	ridicules
verleden tijd	ridiculed
voltooid deelwoord	ridiculed
onvoltooid deelwoord	ridiculing
gebiedende wijs	ridicule

• IPA: /'rɪ.dɪ.kjuːl/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse ridiculus.

ridicule

1. bespotting

Werkwoord

ridicule

1. overgankelijk belachelijk maken, bespotten, ridiculiseren

Frans

	enkelvoud	meervoud
mannelijk  /   vrouwelijk	ridicule	ridicules

Bijvoeglijk naamwoord

ridicule

1. belachelijk, bespottelijk

Synoniemen

• risible