▸De restaurantbranche had een toevalstreffer geleken, omdat ze uit diep ingewortelde gewoonte genoeg van eten en wijn wist en naast Noors en Zweeds drie talen sprak.[1]
▸En er waren meer twijfels over Cain. Hij presenteerde zich als outsider van Washington, maar hij was dat allerminst. Eind jaren negentig was hij actief als lobbyist in de hoofdstad voor de Amerikaanse restaurantbranche. In die hoedanigheid wist hij de nodige nationale antirookwetgeving te blokkeren omdat restauranthouders meenden dat zulke wetten tot omzetdalingen zouden leiden.[2]