rekwestrant

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·kwes·trant
enkelvoud meervoud
naamwoord rekwestrant rekwestranten
verkleinwoord
Woordherkomst en -opbouw
  • uit het Frans

Zelfstandig naamwoord

de rekwestrantm [1]

  1. iemand die een verzoekschrift indient
     Maar op het moment dat hij zich tot vorst Andrej wendde verdween, alsof het zijn gewoonte was en het bewust gebeurde, deze intelligente en vastberaden uitdrukking van zijn gezicht: op zijn gezicht verscheen een domme, gekunstelde glimlach, zonder die gekunsteldheid te verbergen, het was de glimlach van een man die gewend was de ene na de andere rekwestrant te ontvangen.[2]
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

Verwijzingen