regeloppervlak
- re·gel·op·per·vlak
- samenstelling van regel en oppervlak [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | regeloppervlak | regeloppervlakken |
| verkleinwoord | regeloppervlakje | regeloppervlakjes |
het regeloppervlak o
- (wiskunde) een oppervlak, waarbij door elk punt van het oppervlak minstens één rechte - een beschrijvende of regel - gaat, die volledig tot het oppervlak behoort
- Het woord 'regeloppervlak' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.