ragen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ragen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈraɣə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ra·gen

Woordherkomst en -opbouw

• [werkwoord] rag met het achtervoegsel -en
• [zelfstandig naamwoord] rag met uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ragen	raagde	geraagd
zwak -d	volledig

Werkwoord

ragen

1. onovergankelijk spinrag en andere verontreinigingen verwijderen met een bolvormige borstel op een steel ('ragebol')
2. overgankelijk verwijderen met een bolvormige borstel op een steel
3. onpersoonlijk rondzweven van spinrag

Afgeleide begrippen

• [1],[2] ragebol

Verwante begrippen

• [3] herfstdraad

Zelfstandig naamwoord

de ragen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord rag

Gangbaarheid

• Het woord ragen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ragen" herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
44 %	van de Vlamingen.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  ragen    (hulp, bestand)
• Geluid:  ragen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈraːgŋ̩/

Woordafbreking

• ra·gen

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Middelhoogduitse werkwoord "regen" (= uitsteken).

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
ragen /ˈraːgŋ̩/	ragte /ˈraːktə/	geragt /gəˈraːkt/
	volledig

Werkwoord

ragen

1. oprijzen, uitsteken, uittorenen

   «Felsen ragen aus dem Wasser.»

   Rotsen rijzen op uit het water.

Afgeleide begrippen

• aufragen
• emporragen
• herausragen
• hinausragen
• hineinragen
• überragen