radicle

Engels

Uitspraak

• /ˈɹædɪkəl/

enkelvoud	meervoud
radicle	radicles

Zelfstandig naamwoord

radicle

1. (beschrijvende plantkunde) kiemwortel, kiemworteltje

   «The radicle (primary embryonic root) emerges from the seed first to enhance water uptake.»

   Het kiemworteltje (de primaire embryonische wortel) is het eerste wat uit het zaadje ontspruit om de opname van water te vergroten.

Gelijkklinkende woorden

• radical