pullus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pullus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpʏlʏs / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• pul·lus

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn pullus

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pullus	pulli
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

pullus m

1. (dierkunde) jonge, nog nog met dons beklede vogel

   • Aangezien eerder op het broedseizoen het vrouwtje wel samen met het mannetje werd waargenomen, lijkt het zeer aannemelijk dat de pullus afkomstig is van een zuiver broedgeval. 

Synoniemen

• kuiken

Verwante begrippen

[1] termen uit de ornithologie:

•  adelaarshorst  
•  adelaarsjong  
•  adelaarsnest  
•  akkervogel  
•  auerhaan  
•  badderen  
•  baltsroep  
•  baltsvlucht  
•  bidden  
•  bosvogel  
•  broedpaar  
•  broedseizoen  
•  daguil  
•  dompelaar  
•  duiver  
•  eclipskleed  
•  ei  
•  foerageren  
•  gakken  
•  gander  
•  ganzerik  
•  geertelsel  
•  gent  
•  haan  
•  heidevogel  
•  hen  
•  klamper  
•  koekoeksjong  
•  kuiken  
•  kustvogel  
•  moerasvogel  
•  nachtuil  
•  nachtvogel  
•  overzomeren  
•  papegaaienbek  
•  roeipotig  
•  roofvogel  
•  roodhals  
•  schreeuwvogel  
•  sneeuwtrekker  
•  takkeling  
•  trekvogel  
•  tuingast  
•  tuinvogel  
•  waadpoot  
•  watervogel  
•  weidevogel  
•  winterkleed  
•  zomerkleed  
•  zwemeend  
•  zwemvogel  +

Gangbaarheid

• Het woord 'pullus' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈpul.lus/

Zelfstandig naamwoord

pullus m

1. jong dier
2. kip
3. (figuurlijk) lieverd, schatje

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	pullus	pullī
genitief	pullī	pullōrum
datief	pullō	pullīs
accusatief	pullum	pullōs
vocatief	pulle	pullī
ablatief	pullō	pullīs

Overerving en ontlening

• Frans: poule
• Nederlands: pullus
• Spaans: pollo