pruimen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pruimen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈprœymə(n) / (2 lettergrepen); /ˈprœy̯mə(n)/

Woordafbreking

• prui·men

Woordherkomst en -opbouw

• [1] [2] [3] Afgeleid van pruim met het achtervoegsel -en, vernoemd naar de vorm of grootte van de pruim.
• [1] In de betekenis van ‘tabak kauwen’ in plukjes tabak (die op gekookte pruimen lijken) aangetroffen vanaf 1779.
• [2] Waarschijnlijk oorspronkelijk in de betekenis van “zorgvuldig eten, kauwen”, zoals iemand die tabak pruimt.
• [3] Nevenvorm van pruillen, wellicht met een toespeling op de lippen in de vorm een pruim (van de ontevreden persoon).
• [4] Ontleend aan Engels prime.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pruimen	pruimde	gepruimd
zwak -d	volledig

Werkwoord

pruimen

1. overgankelijk tabak kauwen
2. eten

   • die rommel is niet te pruimen 

3. mokken
4. vermengen van water met stoom

Hyponiemen

• oppruimen

Afgeleide begrippen

• pruimbaar, pruimer, pruimtabak

Overerving en ontlening

• Duits: priemen

Vertalingen

    1. tabak kauwen   

Duits: priemen (de)

Frans: chiquer (fr)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pruimen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het pruimen o

1. pruimenhout

	stellend
onverbogen	(alleen attributief)
verbogen

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

Bijvoeglijk naamwoord

pruimen (alleen attributief)

1. van pruimenhout gemaakt

   • unieke pruimen tafel 

Zelfstandig naamwoord

de pruimen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pruim

Hyponiemen

• akipruimen, dadelpruimen, eierpruimen, kafferpruimen, kerspruimen, kriekpruimen, perzikpruimen, sleedoornpruimen, sleepruimen

Gangbaarheid

• Het woord pruimen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pruimen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.