pruilen

Eerst pruilen en dan huilen?

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pruilen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• prui·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘mokken’ voor het eerst aangetroffen in 1475
• uit het middelnederduits

Werkwoord

pruilen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pruilen	pruilde	gepruild
zwak -d	volledig

1. boos en ontevreden zijn zonder te zeggen waarom

   • Ondertussen zat Jan Peumans nog steeds in een hoekje te pruilen, gekwetst door de miskenning van zijn komische talenten.  

2. droevig zijn zonder geluid te maken

   • Ze pruilt, barst uit in irrationele woede, of huilt geluidloos.  
   • Baby Ella is wereldberoemd geworden. Niet omdat ze zo lief lacht, maar omdat ze zo lief huilt. Haar ouders Krissy en Matt maakten een filmpje waarin de kleine meid stikjaloers is. Iedere keer als haar ouders elkaar een zoen geven, begint haar lipje te pruilen en barst ze in huilen uit.  

Synoniemen

• [1] mokken, zeuren, mopperen, knorren
• [2] dreinen, drenzen, jengelen

Antoniemen

• [2] lachen

Vertalingen

    2. droevig zijn zonder geluid te maken   

Engels: pout (en) Portugees: fazer beicinho (pt)

Gangbaarheid

• Het woord pruilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "pruilen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.