precipitatie
Uiterlijk
- pre·ci·pi·ta·tie
- Naamwoord van handeling van precipiteren met het achtervoegsel -atie[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | precipitatie | precipitaties |
verkleinwoord |
de precipitatie v
- (medisch) (scheikunde) de vorming van een neerslag (bezinksel)
- Wanneer oplossingen van bariumnitraat en kaliumsulfaat bijeengevoegd worden, leidt dat tot precipitatie van het slecht oplosbare zout bariumsulfaat.
- (meteorologie) neerslag in de vorm van regen, sneeuw, hagel, dauw enz
- Als primaire oorzaak voor de vorming van dit alternerend complex worden schommelingen in de windintensiteit, de vochtigheid en de precipitatie naar voren gebracht.
1.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord precipitatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.