polijster

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  polijster    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• po·lijs·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van polijsten met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	polijster	polijsters
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de polijster m

1. (beroep) iemand die polijst

   • De hiv-besmette man vertelde op 23 juli 2013, een week nadat hij als uitzendkracht bij de fabriek begon als slijper/polijster, aan collega’s dat hij seropositief is. Daags erna werd hij ontslagen. De fabriek erkent dat de man is ontslagen om zijn hiv-besmetting.  

2. gereedschap waarmee men kan polijsten

   • De onderzoekers weten zo goed als zeker dat de Neanderthalers de benen polijsters hebben gemaakt. In dezelfde aardlagen vonden de onderzoekers een tand van een jonge Neanderthaler en vuistbijlen die op een typische Neanderthalerwijze zijn gemaakt.  

Vertalingen

    1. iemand die polijst, 2. gereedschap waarmee men kan polijsten   

Engels: planisher (en), polisher (en)

Gangbaarheid

• Het woord polijster staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "polijster" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.