plassen

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • plas·sen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘urineren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950 [1]
  • In de betekenis van ‘in water bewegen, klotsen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs 		verleden
tijd 		voltooid
deelwoord
plassen
plaste
geplast
zwak -t volledig

Werkwoord

plassen

  1. inergatief urineren, wateren
    • Hij heeft per ongeluk in zijn broek geplast. 
    ▸ Ze waren naar buiten gegaan om te plassen maar werden daar plotseling omringd door een blauwe lichtbol.[2]
Vertalingen
    1. urineren   

Zelfstandig naamwoord

plassen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plas

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ 1,0 1,1 "plassen" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
  3. ↑ Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • plas·sen
Naar frequentie 2256

Zelfstandig naamwoord

plassen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van plass


Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • plas·sen

Zelfstandig naamwoord

plassen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van plass
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=plassen&oldid=4458657"