plass

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / plɑs /

Woordafbreking

• plass

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoordse woord plaz

Naar frequentie	516

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	plass	plassen	plasser	plassene
genitief	plass'	plassens	plassers	plassenes

Zelfstandig naamwoord

plass, m

1. plaats, plek (met bepaalde betekenis)

   «Det var mange plasser og torg i byen.»

   Er waren veel plaatsen en pleinen in de stad.

2. plaats, oord (van iemand of iets)

   «Hesten står på plassen sin i stallen.»

   Het paard staat op zijn plaats in de stal.

3. ruimte
4. rang
5. baan
6. keuterij

Synoniemen

• [1]: areal
• [1]: lokalitet
• [1]: sted
• [1]: torg
• [3]: rom

Afgeleide begrippen

• [1]: ekserserplass
• [1]: flyplass
• [1]: idrettsplass
• [1]: fiskeplass
• [1]: handelsplass
• [2]: sitteplass

Typische woordcombinaties

• [4]: 21.-plass

de 21e plaats

• [4]: plass nummer 25 på resultatlisten

plaats nummer 25 op de ranglijst

Uitdrukkingen en gezegden

• [2]: skaffe seg en plass i solen

zich een plaats aan de zon verschaffen

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / plɑs /

Woordafbreking

• plass

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord plaz.

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	plass	plassen	plassar	plassane

Zelfstandig naamwoord

plass, m

1. plaats, plek (met bepaalde betekenis)
2. plaats, oord (van iemand of iets)
3. ruimte
4. rang
5. baan
6. keuterij

Synoniemen

• [1]: areal
• [1]: område
• [3]: rom

Afgeleide begrippen

• [1]: avfallsplass
• [1]: fiskeplass
• [1]: flyplass
• [1]: haldeplass
• [1]: idrettsplass
• [1]: leikeplass

Uitdrukkingen en gezegden

• [2]: skaffe seg ein plass i sola

zich een plaats aan de zon verschaffen