plancher

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plancher    (hulp, bestand)
• IPA: / plɑ̃ˈʃe / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• plan·cher

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans plancher

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	plancher	(planchers)
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

plancher m

1. (bouwkunde) langwerpige, vlak en recht afgezaagde stukken hout, gebruikt als vloer

   ▸ Ze woont in 'n smal straatje achter 't stadhuis, het is er gezellig en ze heeft een heel toffe kat die op bed slaapt en een schildpad die over de plancher rondkruipt, en als ik zo tegen negen uur zeg dat ik weg moet, stelt ze geen vragen en zegt: 'Chéri, ge zèd' alt’d welkom,' in Antwerps met een rare tongval en 'n heel fijn stemmeke. Ik geef haar een kus en trek aan haar vlechtjes.

Synoniemen

• plankenvloer
• plankier
• vloerplank

Opmerkingen

• Dit is Belgisch-Nederlands, maar ook in België geen standaardtaal.

Gangbaarheid

• Het woord 'plancher' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• frequentie in teksten in het Nederlands uit België, op een 7-puntsschaal:

        2

• frequentie in teksten uit België, vergeleken met die in Nederland, op een 7-puntsschaal:

        1

Frans

Uitspraak

• Geluid:  plancher    (hulp, bestand)
• IPA: /plɑ̃.ʃe/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van planche “plank, bord” met het achtervoegsel -er, aangetroffen sinds de 12e eeuw.

Zelfstandig naamwoord

plancher m

1. vloer
2. (figuurlijk) drempel(waarde)

Werkwoord

plancher onovergankelijk

1. (spreektaal) voor het bord moeten komen, overhoord worden
2. (spreektaal) een spreekbeurt houden
3. (spreektaal) zweten op iets

   «Ces lycéens sont censés plancher sur quatre sujets.»

   Die bovenbouwleerlingen worden geacht te werken aan vier onderwerpen.