placement

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • pla·ce·ment
Woordherkomst en -opbouw
  • uit het Frans [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord placement placementen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

placement o

  1. regeling waarbij men bepaalt welke mensen op welke plaats aan tafel zitten tijdens een diner of bijeenkomst
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

81 % van de Nederlanders;
79 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen