pieëno
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /pɪɐnoː/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
- Inkorting van pieënovórtj dat van piano-forte komt uit het Italiaans.
Zelfstandig naamwoord
pieëno m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | pieëno | - | pieëneuke | - | pieënöjjer | - | pieëneukes | - |
| genitief | pieënoos | - | pieëneukes | - | pieënöjjer | - | pieëneukes | - |
| locatief | pieënoeas | - | pieënoeaske | - | pieënoease | - | pieënoeaskes | - |
| datief | pieënoea | - | pieëneuke | - | pieënöjjer | - | pieëneukes | - |
| accusatief | pieëno | - | pieëneuke | - | pieënöjjer | - | pieëneukes | - |