peigne

Frans

Woordherkomst en -opbouw

• via Oudfrans pigne, peigne van Latijn pecten, pectinis. De vorm peigne is langzaamaan de norm geworden onder invloed van peigner (kammen)

Uitspraak

• Geluid:  peigne    (hulp, bestand)
• IPA: /pɛɲ/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
peigne	le peigne	peignes	les peignes

Zelfstandig naamwoord

peigne m

1. kam

Werkwoord

vervoeging van
peigner

peigne

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van peigner
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van peigner
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van peigner

Werkwoord

vervoeging van
peindre

peigne

1. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van peindre