pastoor

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘hoofd van parochie’ voor het eerst aangetroffen in 1475 ^[1]
uit het Latijn pastor "herder"

de pastoor m

(beroep) (religie) een lid van de katholieke geestelijkheid die zich aan de zielzorg van zijn parochie wijdt

1.

Het woord pastoor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[2]

Nedersaksisch

pastoor

(religie)(beroep) pastoor; een lid van de katholieke geestelijkheid die zich aan de zielzorg van zijn parochie wijdt

pastoor

(religie)(beroep) pastoor; een lid van de katholieke geestelijkheid die zich aan de zielzorg van zijn parochie wijdt

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pastoor	pastoors
verkleinwoord	pastoortje	pastoortjes