paleontologie

Nederlands

1. De eerste keer dat De Blainville het begrip paleontologie in een publicatie gebruikte.

Uitspraak

• Geluid:  paleontologie    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌpaleˌjɔntoloˈɣi / (6 lettergrepen)

Woordafbreking

• pa·le·on·to·lo·gie

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans paléontologie, geschreven als palæontologie door de 19e-eeuwse Franse zoöloog
  De Blainville
  voor het eerst gebruikt in het nummer uit januari 1822 van zijn tijdschrift
  Journal de physique
  , gevormd uit Oudgrieks παλαιός (palaiós) "oud", ὄντος (ontos) "van het zijnde" en met het achtervoegsel -λογία (-logía) "studie, wetenschap"; in het Nederlands op te vatten als afgeleid van ontologie met het voorvoegsel paleo-, in de betekenis van ‘bestudering van fossielen’ aangetroffen vanaf 1847

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	paleontologie	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

paleontologie v

1. (wetenschap) aardkunde die gericht is op de bestudering van fossielen

   • Hij studeert paleontologie in Groningen. 

   ▸ Ook het afgeven op schedelmeters is een misser. Die zijn onmisbaar bij de paleontologie en de forensische antropologie.

Verwante begrippen

• paleontoloog, paleontologe, paleontologisch

Vertalingen

    1. aardkunde die gericht is op de bestudering van fossielen   

Engels: paleontology (en) Frans: paléontologie (fr) v

Spaans: paleontología (es) v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord paleontologie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.