ordonneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ordonneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• or·don·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bevelen’ voor het eerst aangetroffen in 1520
• Naamwoord van handeling van het Franse ordonner (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ordonneren	ordonneerde	geordonneerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

ordonneren overgankelijk

1. bevelen

   • De politie ordonneert u dit terrein zo snel mogelijk te verlaten. 

2. schikken, ordenen

Verwante begrippen

• ordineren

Afgeleide begrippen

• ordonnateur

Vertalingen

    1.   

Frans: ordonner (fr)

Gangbaarheid

• Het woord ordonneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ordonneren" herkend door:

72 %	van de Nederlanders;
75 %	van de Vlamingen.