ordenes

Deens

Woordafbreking

• or·de·nes

Zelfstandig naamwoord

ordenes, mv

1. bepaalde vorm genitief meervoud van ord

Noors

Woordafbreking

• or·de·nes

Zelfstandig naamwoord

ordenes, mv

1. bepaalde vorm genitief meervoud van ord

Schrijfwijzen

• ordas

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
ordenar

ordenes

1. aanvoegende wijs tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van ordenar
2. gebiedende wijs (ontkennend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van ordenar