opklaren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van opklaren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		opklaren			op te klaren
	toekomend		zullen opklaren op zullen klaren			te zullen opklaren op te zullen klaren
voltooid	tegenwoordig		hebben opgeklaard			te hebben opgeklaard
	toekomend		opgeklaard zullen hebben			opgeklaard te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	opklarend		opgeklaard			ev. klaar op	mv. verouderd klaart op	klare op (bijzin) opklare
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klaar op	klaart op	klaart op	klaart op	klaart op	klaren op	klaren op	klaren op
verleden (o.v.t.)	klaarde op	klaarde op	klaarde op	klaarde op	klaarde op	klaarden op	klaarden op	klaarden op
toekomend (o.t.t.t.)	zal opklaren	zult/zal opklaren	zult/zal opklaren	zult opklaren	zal opklaren	zullen opklaren	zullen opklaren	zullen opklaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou opklaren	zou opklaren	zou(dt) opklaren	zoudt opklaren	zou opklaren	zouden opklaren	zouden opklaren	zouden opklaren
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	opklaar	opklaart	opklaart	opklaart	opklaart	opklaren	opklaren	opklaren
verleden (o.v.t.)	opklaarde	opklaarde	opklaarde	opklaarde	opklaarde	opklaarden	opklaarden	opklaarden
toekomend (o.t.t.t.)	zal opklaren op zal klaren	zult/zal opklaren op zult/zal klaren	zult/zal opklaren op zult/zal klaren	zult opklaren op zult klaren	zal opklaren op zal klaren	zullen opklaren op zullen klaren	zullen opklaren op zullen klaren	zullen opklaren op zullen klaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou opklaren op zou klaren	zou opklaren op zou klaren	zou(dt) opklaren op zou(dt) klaren	zoudt opklaren op zoudt klaren	zou opklaren op zou klaren	zouden opklaren op zouden klaren	zouden opklaren op zouden klaren	zouden opklaren op zouden klaren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb opgeklaard	hebt opgeklaard	hebt/heeft opgeklaard	hebt opgeklaard	heeft opgeklaard	hebben opgeklaard	hebben opgeklaard	hebben opgeklaard
verleden (v.v.t.)	had opgeklaard	had opgeklaard	had opgeklaard	hadt opgeklaard	had opgeklaard	hadden opgeklaard	hadden opgeklaard	hadden opgeklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal opgeklaard hebben	zal/zult opgeklaard hebben	zult/zal opgeklaard hebben	zult opgeklaard hebben	zal opgeklaard hebben	zullen opgeklaard hebben	zullen opgeklaard hebben	zullen opgeklaard hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou opgeklaard hebben	zou opgeklaard hebben	zou/zoudt opgeklaard hebben	zoudt opgeklaard hebben	zou opgeklaard hebben	zouden opgeklaard hebben	zouden opgeklaard hebben	zouden opgeklaard hebben

vervoeging van het werkwoord opklaren
tegenwoordige tijd				verleden tijd				toekomende tijd
het		klaart op		het		klaarde op		het		zal opklaren
onvoltooid deelwoord			voltooid deelwoord			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
opklarend			hebben opgeklaard			klaar op			klare op (bijzin) opklare