oordeelkundig
Uiterlijk
- oor·deel·kun·dig
- samenstelling van oordeel zn en kundig bn
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | oordeelkundig | oordeelkundiger | oordeelkundigst |
verbogen | oordeelkundige | oordeelkundigere | oordeelkundigste |
partitief | oordeelkundigs | oordeelkundigers | - |
oordeelkundig [1]
- van iemand dat hij of zij voldoende deskundig is om een oordeel over een kwestie te kunnen geven
- Het woord oordeelkundig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.