ontwijken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontwijken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·wij·ken

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van wijken met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontwijken	ontweek	ontweken
klasse 1	volledig

Werkwoord

ontwijken

1. ergatief ontsnappen uit een insluiting

   • Er is veel lucht uit de band ontweken. 

2. overgankelijk trachten contact te vermijden

   • Hij had hem enige tijd weten te ontwijken, maar liep nu tegen de lamp. 

   ▸ Ik kon het niet langer uitstellen of ontwijken, deze nacht zou ik eraan moeten geloven.

Gangbaarheid

• Het woord ontwijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ontwijken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.