onderstelling
Uiterlijk
- on·der·stel·ling
- Naamwoord van handeling van onderstellen met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | onderstelling | onderstellingen |
verkleinwoord | - | - |
de onderstelling v
- een gissing wier juistheid men voor mogelijk of voor waarschijnlijk houdt, veronderstelling
- het onderstéllen [1]
- Het woord onderstelling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.