omkomen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  omkomen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔmkomə(n)/

Woordafbreking

• om·ko·men

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘sterven’ voor het eerst aangetroffen in 1573
• samenstelling van  om bw  en  komen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
omkomen	kwam om	omgekomen
klasse 4	volledig

Werkwoord

omkomen

1. ergatief bij een gebeurtenis het leven laten

   • Hij kwam om bij dat auto-ongeluk. 
   • De Oude Strekers werden, voor zover zij niet omkwamen in het gevecht, verjaagd en verstrooid naar alle windstreken.  
   • De aanslagen raken hem ook persoonlijk heel diep. „Ik heb er vanochtend ook over gepreekt. Pasen is het feest van de opstanding, van de overwinning van het leven op de dood. Voor al die mensen die zijn omgekomen en hun families vind ik het verschrikkelijk wat er is gebeurd.  

Synoniemen

• verongelukken

Vertalingen

    1. bij een gebeurtenis het leven laten   

Duits: umkommen (de) Engels: die (en) Frans: mourir (fr)

Papiaments: peresé Spaans: perecer (es)

Gangbaarheid

• Het woord omkomen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "omkomen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɔmkɔːmən /

Woordafbreking

• om·ko·men

Woordherkomst en -opbouw

• Bijvoeglijk gebruik van het voltooid deelwoord van het Nynorske werkwoord omkome

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	omkomen
	o enkelvoud	omkome
	meervoud	omkomne
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	omkomne

Bijvoeglijk naamwoord

omkomen

1. omgekomen, gedood, gestorven, verdronken
2. hulpeloos, radeloos

Schrijfwijzen

• [1-2]: omkommen

Synoniemen

• [1]: bortkomen
• [1]: bortkommen
• [1]: drepen
• [1]: drukna
• [2]: hjelpelaus
• [2]: opprådd
• [2]: rådlaus