occasio
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid met het achtervoegsel -io
Zelfstandig naamwoord
occāsio v
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | occāsio | occāsiōnēs |
| genitief | occāsiōnis | occāsiōnum |
| datief | occāsiōnī | occāsiōnibus |
| accusatief | occāsiōnem | occāsiōnēs |
| vocatief | occāsio | occāsiōnēs |
| ablatief | occāsiōne | occāsiōnibus |